Fantastisch Dominica

April 2024

Het eiland Dominica. Niet de Dominicaanse Republiek maar Dominica. In alle opzichten een pareltje!

Op sommige Caribische eilanden zijn ‘boat boys’ actief. Lokale mensen met kleine bootjes die hulp aanbieden en daar vervolgens (veel) geld voor vragen. We hadden gehoord over vervelende en soms zelfs agressieve exemplaren dus we keken er niet naar uit ze te leren kennen. Toen we de baai van Portsmouth op Dominica naderden en werden gevraagd of we hulp nodig hadden met een plek zoeken, hebben we dan ook vriendelijk bedankt.

Aangekomen in de baai kwam er weer een ander bootje vragen of we aan een meerboei wilden. We twijfelden maar hup, vooruit dan maar. Het bleek een supervriendelijke man die ons meteen van alles over het eiland vertelde. Het enige dat hij er voor terug wilde was niet geld maar vermelding van zijn naam als we ons meldden bij het havenkantoortje.

Inmiddels kennen we het verhaal van de baai van Portsmouth en dat is een góed verhaal. De baai stond lange tijd als zeer onveilig bekend. Een groep lokale mannen wilde daar verandering in brengen en heeft de non-profit organisatie PAYS opgericht. Portsmouth Association of Yacht Services. Ze regelen en beheren van alles om voor de ‘yachties’ een fijn en vooral veilig verblijf zeker te stellen en alle inkomsten vloeien direct terug naar de directe omgeving.

Het in- en uitklaren wordt door hen geregeld (zij rijden met je paspoort heen en weer naar de stad), ’s nachts bewaken ze de baai met rondvarende bootjes, tegen een kleine vergoeding komt iemand vuilnis bij de boten ophalen, er worden allerlei eilandtours aangeboden tegen gangbare prijzen, een biertje op hun terras kost maar € 1,75 en als klap op de vuurpijl is er op zondag een ‘all you can eat, drink and dance’ avond voor een habbekrats. Goed geregeld! Overigens is die laatste gevaarlijk maar supergezellig…met ‘all you can drink’ rumpunch…

De eerste tour die we planden was de Indian River tour. Gids Elvis kwam ons ’s ochtends om 7.00 uur met zijn boot bij onze boot ophalen. Zo vroeg om ervoor te zorgen dat we andere toeristen vóór zouden zijn. Vol gas scheurden we richting ingang van de Indian River alwaar de motor uit moest. Op de Indian River is het gebruik van motoren niet toegestaan dus kwamen de roeispanen tevoorschijn.

De Indian River, zo mooi! We waren de enigen. Het gebrek aan motorgeronk en het in plaats daarvan zacht kabbelende geluid van roeispanen maakte alles nóg mooier. Al roeiend wist Elvis ons van alles te vertellen en aan te wijzen. We zagen zelfs een kolibrienestje. Een piepklein nestje met piepkleine kuikentjes.

Een deel van de film Pirates of the Caribbean is op Dominica opgenomen. Voor wie de film kent, het huis van Calypso is speciaal voor de film op de oever van de Indian River gebouwd en staat daar nog steeds.

Halverwege de rivier maakten we de boot aan een steigertje vast en liepen naar het akkerland van de neef van Elvis. Alle denkbare soorten groenten en fruit worden daar verbouwd. Het enige dat Dominica importeert is uien, knoflook en appels. Elvis en zijn neef vertelden ons er van alles over en na een glaasje huisgemaakt passievruchtensap (uiteraard met een flinke scheut rum) liepen we terug naar de boot. Elvis roeide terug naar de ingang van de rivier waar het inmiddels krioelde van de net gearriveerde bootjes. Zo blij dat we zo vroeg waren gegaan!

We wilden meer van het eiland zien dus boekten we een dagtour om de zuidkant van het eiland te verkennen. Eerste stop was het Fresh Water Lake, een gigantisch zoetwatermeer hoog in de bergen.

De volgende stop was de waterval van Titou Gorge, fan-tas-tisch! Met een zwemvest gingen we het koude water in om tussen rotswanden door te zwemmen naar de waterval. Omhoog kijkend zagen we de bemoste rotsblokken, de zon scheen tussen de blokken door en nog hoger zagen we boomvarens en palmbomen. Heel bijzonder.

Daarna naar Trafalgar Falls, twee watervallen (die door lokalen papa en mama worden genoemd) in de bergen. Na de lunch door naar een boiling spring (stinken naar rottende eieren dat het deed!), botanische tuin, een uitkijkpunt en via hoofdstad Rosseau terug naar Portsmouth. Een drukke dag dus maar we hadden het zeker niet willen missen!

Vlak na aankomst hadden we op een terrasje in de baai ‘Yellow’ leren kennen. Een rastaman met een continue stoned blik in zijn ogen en slome grijns op zijn gezicht. Hij wist alles over het eiland en vertelde ons over de kruiden (ja, ook over het groen waar hij zo stoned van was), groenten en fruit die hij zelf verbouwde. Bijna iedere dag maakten we een praatje en bijna iedere dag had hij iets voor ons meegebracht. Een zelfgemaakt armbandje van ‘Job’s tranen’ voor goed geluk, een zak citroengras, laurier en munt, een papaya, kaneelbladeren en de ons onbekende fruitsoort pink guave om te proeven. Het zijn dit soort ontmoetingen waar we blij van worden.

Nog zo’n ontmoeting hadden we tijdens een wandeling. Op Dominica barst het van de mangobomen. Er groeien wel 14 verschillende soorten op het eiland en overal zagen we bomvolle bomen. Tijdens een wandeling zagen we in een rivierbedding zo’n overvolle mangoboom en besloten er een paar te plukken. “Are you stealing my mango’s?”, klonk het plots waarna het lachende gezicht van een oudere man verscheen. We raakten aan de praat en veel verhalen en een zak vol mango’s later liepen we weer verder. Deze mensen hebben niet veel maar willen alles nog steeds vol trots met iedereen delen!

Dominica, fantastisch dus, in alle opzichten.

Helaas zorgde onze generator er voor dat we niet langer konden blijven. De generator begon tegen te sputteren en viel vervolgens steeds uit. We zijn afhankelijk van een goede werking van de generator (als we geen walstroom hebben) om te kunnen koken en wassen en wilden hem zo snel mogelijk laten repareren. De grootste kans op reparatie hadden we op Martinique dus reserveerden we daar een havenplaats zodat we in ieder geval walstroom zouden hebben om te kunnen koken en wassen. Anker op en op naar Martinique!