Caribische eilanden hoppen

Maart 2024

Na zes weken Sint Maarten kwamen we na een korte zeiltocht aan op het Franse eiland Saint Barth (Saint-Barthélemy). Dit eiland staat bekend als ‘het Monaco van het Caribisch gebied’ en dat was aan alles te merken. Een prachtig eiland met een zeer goede staat van onderhoud van panden, straten en perken. Zelfs de parkeerplaatsen lagen er mooi aangeharkt bij met borders vol bloemen en goed verzorgde palmbomen. We struikelden over de merknamen en voor een glaasje wijn moest een nette cent worden neergeteld. Vooral veel kijken dus.

Een van de top bezienswaardigheden van Saint Barth is het vliegveld. De veelal privéjets komen de berg afgedaald en daarna op de korte landingsbaan snel tot stilstand.

Een andere bezienswaardigheid is de Bucket Regatta die toevallig plaatsvond toen wij er waren. Deelname aan deze zeilwedstrijd kan alleen met boten vanaf 30 meter dus er lagen behoorlijke joekels te dobberen in de haven. We hebben onze ogen dan ook twee dagen flink de kost gegeven.

Tijdens de volgende korte maar heerlijke zeiltocht sloegen we een barracuda aan de haak maar omdat deze giftig kunnen zijn (google maar eens op ciguatera), nemen we hier nooit risico mee en hebben ook deze weer laten zwemmen. We ankerden bij Basseterre op het eiland Saint Kitts van Saint Kitts and Nevis. We hadden uitzicht op een gigantisch cruiseschip en dat beloofde niet veel goeds. Het hele dorp stond in het teken van cruisetoeristen dus het was een aaneenschakeling van souvenirwinkels. Nadat het cruiseschip was vertrokken, waren alle winkels gesloten en het dorp uitgestorven.

Met een ander Nederlands zeilersstel nemen we een busje naar Monkey Hill, volgens een aantal websites een echte bezienswaardigheid. Helaas weten de chauffeur en zijn bijrijder allebei de weg niet en ontstaat er daardoor nogal wat hilariteit. Er worden allerlei bospaden geprobeerd maar ze blijken allemaal niet de juiste te zijn. We draaien om en gaan op zoek naar “Nature Man”, die zeker wist hoe we op Monkey Hill moesten komen. Helaas bleek Nature Man al enkele weken niet meer gezien en gingen we toch zelf weer op zoek. Dat Monkey Hill moest hier toch ergens zijn! Uiteindelijk vonden ze de ingang. We werden uit het busje gezet, het begin van het wandelpad gewezen en een tijd afgesproken waarop we weer zouden opgehaald. We begonnen aan de wandeltocht die met prachtige uitzichten zeker de moeite waard was maar toen we na een kwartiertje al bij het keerpunt kwamen, lagen we in een deuk. Oh, en natuurlijk niet één aap te bekennen.

Na nog een laatste rondje Basseterre te hebben gewandeld haalden we het anker op en dropten deze vervolgens in de White House Bay. Het was een beetje onduidelijk of daar leven in de brouwerij zou zijn en dat bleek helaas niet het geval. Een prachtige strandbar waar we onze dinghy bij aan konden leggen maar in realiteit compleet onderkomen en verlaten. Een korte wandeling bracht ons naar de jachthaven. Het mooiste havenkantoor dat we ooit zagen maar op twee boten na was de haven leeg. De winkels en het restaurant rondom het havenkantoor waren ook allemaal gesloten. De haven had zijn pijlen gericht op superjachten maar die waren dus in geen velden of wegen te bekennen. Jammer!

We voeren door naar Nevis maar ook dit eiland wist ons niet te pakken. Hier klaarden we uit en de volgende ochtend zeilden we verder richting Antigua. Onderweg hadden we weer het geluk een walvis te zien! Na te hebben ingeklaard bij Jolly Harbour voeren we door naar de baai bij Falmouth.

Antigua wist ons wél te raken, de omgeving van Falmouth Bay is mooi, gezellig en er hangt een heel relaxte sfeer. Volop leven in de brouwerij. Behalve op goede vrijdag want dan mag er op last van flinke boetes géén alcohol worden geschonken en dus waren alle restaurants, barretjes en kroegen dicht.

In Falmouth bezochten we Nelson’s Dockyard, een historische scheepswerf met prachtige Engelse koloniale gebouwen en met de lokale bus gingen we naar hoofdstad Saint John’s waar het een drukte van jewelste was in verband met de weekmarkt.

Een toeristische trekpleister op Antiqua is de ‘Sunset BBQ party’ bij Shirley Heights. De taxichauffeur drukte ons op het hart om bij aankomst meteen te gaan eten maar dat vonden we toch aan de vroege kant. Met als gevolg dat we na een korte wandeling met prachtige uitzichten uitkwamen bij gigantische rijen voor de barbecue. Gelukkig was het lange wachten zeker de moeite waard!

Na een week Antigua haalden we het anker op en zetten koers richting Guadeloupe. Na een minder fijne tocht met hoge golven en flinke windvlagen dropten we het anker in de baai bij Deshais. Vanwege de hoge golven en drukte in de baai wilden we aan boord blijven en wachtten tot de volgende dag met inklaren. Gelukkig bleek dat hier een fluitje van een cent. De douanebeambte was druk met een privé telefoongesprek, gaf ons  tussen twee zinnen door een formuliertje om in te vullen, zette daar zijn handtekening en een stempel op, nam vijf euro administratiekosten in ontvangst en hup, we stonden weer buiten. Prima geregeld!

Het bleef onrustig in de baai dus de volgende ochtend door naar de volgende, vlak bij Pigeon Island, een Jacques Cousteau reservaat. De volgende ochtend vroeg, vóórdat er andere toeristen met bootjes kwamen, gingen we met de dinghy naar het eiland om te snorkelen. Ongelooflijk veel en verschillende vissen en de bodem lag bezaaid met kreeften. Het vangen van wat dan ook is hier ten strengste verboden dus we hebben het er maar niet op gegokt.

Met een huurauto gingen we naar de dierentuin. Nu zijn wij niet zo’n dierentuingangers maar deze is wel een heel bijzondere. In een tropisch regenwoud zijn royale verblijven gemaakt voor dieren die voorkomen in de Caraïben en Frans-Guyana en een flink deel van de dierentuin is van hangbruggen voorzien. Prachtig!

De volgende ochtend wilden we een waterval bezoeken maar deze bleek droog te staan. Door naar de vulkaan op het eiland. Een lange slingerweg leidde ons naar de top van een berg waar we aan het begin van de middag aankwamen. Wandelschoenen aan en op pad. Niet het meest handige moment van de dag want het was bloedheet in de jungle. Na 45 minuten bergop kwamen we bij het eerste uitkijkpunt. Daar werd ons duidelijk dat de krater nog eens 1,5 uur bergop lopen was. De mensen die op de terugweg waren vonden het allemaal niet zo spectaculair dus namen wij een snelle beslissing, omdraaien!

Een heerlijke zeiltocht bracht ons naar eilandengroep Îles des Saintes, horende bij Guadeloupe. We kozen voor eilandje Terre de Haut en wat een goede keuze was dat! Een ouderwets maar oergezellig dorpje met kneuterige terrasjes.

We hadden heel graag langer dan 1 dag op Terre de Haut willen blijven maar met zware wind op komst kozen we er voor om door te varen naar een beschuttere baai op Dominica.