• Menu
  • Menu

Gezocht en gevonden: een geschikte boot

Met onze boot Sjeng (Compromis C36) hebben we ontzettend veel lol gehad maar wonen op een boot is andere koek en daarvoor was Sjeng wat aan de krappe kant. Op zoek naar een geschikte opvolger dus.

Hoije Sjeng! Hopelijk beleven de nieuwe eigenaren net zo veel plezier met je als wij!

Laatste zonsondergang gezien vanaf Sjeng

Ons wensenlijstje -en dan vooral de wens om stahoogte voor Giel te hebben- zorgt er voor dat we onze zinnen al snel op een Contest 48cs hebben gezet, zo een moest het worden. Op Sicilië lag een mooi exemplaar te koop dus gingen we begin september 2020 op pad. Samen met de verkoopmakelaar gingen we aan boord van Goldcrest en waren meteen van haar gecharmeerd. Ook was ze al behoorlijk uitgerust voor lange tochten met o.a. kotterstag, bimini, zonnepaneel, wind/sleepgenerator, dinghy, apparatuur, etc. De makelaar merkte tussen neus en lippen door op dat de huidige eigenaren ook op Sicilië waren. Goed om te weten! Na een uitgebreide bezichtiging namen we afscheid van de makelaar, vertrokken richting terras voor een cappuccino en daarna weer terug richting haven. Bingo! De huidige eigenaren waren weer terug aan boord, kregen in de gaten dat wij ‘de Nederlanders die de boot kwamen bekijken’ waren en nodigden ons uit voor een kop koffie.

Een heel fijn gesprek later namen we afscheid en wisten dan eigenlijk al dat deze boot wel eens de onze zou kunnen worden.

Catania
De mondkapjes waren ook op Sicilië geïntroduceerd
Kleurrijke steegjes in Catania
Onderweg van Catania naar Licata

Die blauwe 😉

Terug in Nederland namen we een aankoopmakelaar (Michiel Mol – Boatwish) in de arm want een boot van Nederlandse makelij op Sicilië van een Engels echtpaar kopen vergt extra aandacht voor de kleine lettertjes.

Een voorlopig koopcontract werd getekend met daarin een aantal ontbindende voorwaarden. Een daarvan was een aankoopkeuring. We vroegen Koos Blonk (Blonk Jachtexpertise) om met ons mee te gaan naar Sicilië om deze technische keuring ter plaatse uit te voeren. Zo gezegd, zo gedaan….

…Of toch niet. Het jaar 2020 staat bijna geheel in het teken van Covid-19. Helaas gooide dit monster op het allerlaatste moment roet in het eten. De avond vóór vertrek zette de overheid Italië op code oranje en daarmee een streep door de reis van Koos. Na telefonisch ‘crisisberaad’ besloten we dat wijzelf wel zouden gaan en met hulp van Koos op afstand de keuring zelf uit zouden voeren. In het vliegtuig typten we een keuringslijst zoals Koos deze hanteert (220 te keuren punten!) en gingen daarmee aan de slag.

Gedurende twee dagen keerden we overdag de boot binnenste buiten en maakten overal foto’s en aantekeningen van die we ‘s avonds via facetime met Koos en Michiel bespraken. Ook werd er een proefvaart gemaakt, de boot uit het water gehaald en via een videoverbinding met Koos het onderwaterschip beoordeeld.

David en Lindsay, tot dan de eigenaren, waren ook op Sicilië en hielpen ons waar mogelijk. ‘s Avonds aten en borrelden we samen en hingen we aan hun lippen als ze over hun zeilavonturen vertelden.

Na twee lange dagen en laatste onderhandelingen werd een klap op de verkoop gegeven, hoera! Wij waren blij met de koop en David en Lindsay waren blij met de verkoop dus dat hebben we samen gevierd.

De volgende ochtend namen we afscheid van David en Lindsay en van Goldcrest.

Proefvaart
Proefvaart deel 2
Voor de keuring van het onderwaterschip wordt Goldcrest uit het water gehaald

Eigen koraalrif onder de boot 😉

We hadden inmiddels contact gehad met Cuno Landman (The Yacht Delivery Company) die ervoor zou gaan zorgen dat de boot naar Nederland werd gevaren. Op 22 november werd door een driekoppige bemanning de lijnen in Licata Sicilië losgegooid, op naar Nederland!

Via een website hebben we de vorderingen van de vaart kunnen volgen en we hielden dat bewegende stipje op de kaart dan ook goed in de gaten. Helaas zorgden de weersomstandigheden ervoor dat het stipje drie weken lang stil lag in Baiona, in afwachting van een goed weervenster om door te kunnen en de Golf van Biskaje over te steken. Gelukkig was de sfeer aan boord goed en wilde de bemanning blijven om de ‘bezorging’ te voltooien.

En toen was het eindelijk zo ver! Op 11 januari 2021 stapten wij in Scheveningen bij de crew aan boord om het laatste stuk naar Lelystad mee te varen. Het wachten duurde lang maar nu is ze er dan eindelijk!

In Scheveningen wordt de Engelse vlag verwisseld voor de Nederlandse

Dat ziet er al goed uit!
Daar zit je dan op je nieuwe boot, onwerkelijk!
De bemanning van de tocht Licata-Lelystad. Thanks Eric, Alfonso and Andrea!
‘s Avonds ligt de boot dan eindelijk in onze thuishaven Flevo Marina in Lelystad

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *