La douce France!

We zijn inmiddels twee weken onderweg en op dit moment in Cherbourg, Frankrijk!

Maar laten we bij het begin beginnen.

Na te zijn uitgezwaaid in Lelystad, zijn we -tegengewerkt door de windrichting- naar Amsterdam gemotord. Toen we ‘s avonds de haven binnenkwamen, stond Giel’s broer Hans ons op het steiger al op te wachten om de volgende dag mee te varen naar Scheveningen.

De tocht over het Noordzeekanaal was relaxt; zonnetje, weinig verkeer, koffie erbij. Later die ochtend verwisselden we zoet water voor zout water door de sluis van IJmuiden achter ons te laten, hallo Noordzee!

De tocht over de Noordzee was minder relaxt. Wind tegen, golven tegen en die golven werden steeds een beetje hoger. De term ‘inslingeren’ werd ons door de Noordzee weer even uitgelegd 😉 Flink heen en weer geslingerd, op golven gebeukt en uitgewaaid kwamen we in Scheveningen aan maar dat alles zorgde ervoor dat het havenbiertje extra lekker smaakte!

De verschillende weer-apps die we gebruiken gaven allemaal hetzelfde beeld voor de volgende dag: (te) veel wind uit ZW (dus uit de verkeerde richting) met daarbij nog hogere golven (ook uit de verkeerde richting). De volgende dag werd hierdoor een ‘verwaaide’ in Scheveningen. Lopend richting tramhalte waar we afscheid namen van Hans werd dat beeld bevestigd. Woeste golven, zandstraal-winden en op zee zuidwaarts geen enkele zeilboot te bekennen.

De volgende stop op ons programma was Cadzand, waar we Arno, Nicole en de kinderen zouden treffen. De wind stond nog steeds uit de verkeerde richting en er was regen voorspeld dus tegen beter weten in maar toch vol goede moed voeren we om 6.45 uur de haven van Scheveningen uit.

Bij Rotterdam dien je je via de marifoon te melden bij ‘sector Maasmond’ met je positie en je bedoelingen. Zo gezegd, zo gedaan. Het antwoord was dat er geen bijzonderheden waren dus we konden zonder hindernissen de vaargeul oversteken. Ware het niet dat het begon te regenen, het zicht flink verminderde en onze snelheid dusdanig afnam dat we de zeilen binnenhaalden en tegen de stroming in op de motor met een slakkengang vooruitkwamen. En bij een hele drukke vaargeul betekent dat dan dat er binnen no-time diverse oceaanstomers voorbij sjezen en het marifoonverkeer “Alani this is Sector Maasmond” en “Sector Maasmond this is Alani” klonk dan al snel als een hotline. Vakkundig werden gigantische boten voor- en achter ons langs geleid terwijl wij koers en snelheid aan moesten houden en steeds op de hoogte werden gehouden.

Na Rotterdam werd het weer steeds slechter en daarmee Cadzand steeds onbereikbaarder. Met een gebrek aan zeehavens en om moeheid voor te zijn namen we ter hoogte van het Slijkgat de beslissing naar binnen te gaan en kwamen zo eind van de middag in Stellendam aan. De voorspellingen voor de komende dagen werden er niet beter op dus gingen wij ons verdiepen in het Zeeuwse stuk van de Staande Mastroute, een route van Delfzijl tot aan Breskens die voor zeilboten toegankelijk is door middel van beweegbare bruggen. Mooi, doen we dat.

De volgende ochtend zeilden we heerlijk over het Haringvliet richting de eerste beweegbare brug, de Haringvlietbrug. Ken je die mop over die beweegbare brug? Nee? Nou, die bewoog niet… Het kreng bleek al tijden gestremd, alleen hadden wij die info nu net even niet paraat.

Er zit niks anders op dan weer terug richting Stellendam waar we aan een ankerboei gelegen ons beraden over de volgende stap. De volgende ochtend varen we aan de overkant van het Haringvliet Hellevoetsluis binnen waar Arno en Nicole ons komen bezoeken. Een goede oplossing en Hellevoetsluis blijkt ook nog eens heel erg leuk te zijn!

Maar, het buitenland lonkt en de volgende dag proberen we het opnieuw. De wind is ons nog steeds niet goed gezind maar dat houdt ons niet meer tegen, we varen de nacht door en komen de volgende ochtend in Nieuwpoort, België aan!

En dan is het eindelijk zo ver, de wind draait naar het noorden wat onze vooruitzichten een stuk aangenamer maakt. De eerste uren van de volgende etappe gaan we zelfs meer dan 9 knopen (1 knoop = 1 zeemijl = 1.852 meter)! Begin van de avond varen we Boulogne-sur-Mer binnen, onze eerste Franse haven.

Na twee nachten Boulogne is het weer tijd voor de volgende tocht, nu stond Dieppe op de planning. Met weinig wind kunnen we het gennaker hijsen, een extra groot (en rood!) voorzeil dat met lichtweer kan worden ingezet om toch een lekkere snelheid te kunnen halen. In de middag neemt de wind echter weer toe en wordt het gennaker gestreken en de genua uitgerold. Dan valt ons oog op het oog van de genua waar de schoten (touwen) bevestigd zijn, die aanhechting is bijna door! Snel de genua weer binnengehaald en de stormfok (klein, extra sterk voorzeil) bijgezet. De haven van Dieppe komt in zicht, de golven zijn weer in hoogte gestegen en al surfend op de golven varen we de haven in. Daar blijkt er ook iets mis te zijn met de furlex (oprolsysteem) van de stormfok dus ook die wordt toegevoegd aan het to-do lijstje.

De volgende dag blijken we beide problemen gelukkig zelf op te kunnen lossen en lopen met een gerust hart het leuke centrum van Dieppe in, naar onze mening veel leuker dan Boulogne.

Voor degenen die onze positie via onze site of via MarineTraffic/Vesselfinder/Findship volgen: het hele stuk van na Calais tot bijna Cherbourg waren we niet in beeld. De reden hiervan is ons niet bekend maar het bleek dat alle boten op dit stuk niet te volgen waren.

Cherbourg is de volgende haven waar we ons oog op hebben laten vallen. Na boodschappen doen (heerlijk al die bakkers, slagers en groentewinkels!), alvast koken voor de avond en het vaarklaar maken van de boot en onszelf varen we rond het middaguur de haven van Dieppe uit met het plan de nacht door te varen. ‘s Nachts varen betekent ook een wachtschema, we wisselen elkaar dan om de 3 uur af.

Met matige wind kunnen we met het gennaker varen waardoor we toch wat snelheid kunnen bereiken. De totale tocht is ongeveer 105 mijl en met een gemiddelde snelheid van 5 knopen (afhankelijk van wind, windrichting, stroming en golven) verwachten we de volgende ochtend aan te komen.

En nu zijn we dus in Cherbourg. In tegenstelling tot de bakken regen die in Venlo valt (hoe nat en modderig zou Zomerparkfeest zijn geweest!) schijnt hier de zon en bevalt ons avontuur ons tot nu toe goed!